Eklezjologia communio jest centralnym tematem nauki o Kościele ukazanym przez Sobór Watykański II. Nadzwyczajny Synod Biskupów zwołany przez Jana Pawła II w 1985 r. z okazji dwudziestej rocznicy zakończenia Vatkanum II mówi wprost: „Pojęcie ’Koinonia – communio’, oparte na Piśmie Świętym, cieszyło się w Kościele starożytnym i cieszy do dziś w Kościołach Wschodu wielką czcią. Stąd Sobór Watykański II uczynił wiele, aby Kościół był wyraźniej rozumiany jako 'komunia’ i bardziej konkretnie jako 'komunia’ urzeczywistniany” (Relacja Końcowa z Nadzwyczajnego Synodu Biskupów. „Przegląd Katolicki”. R. 74:1986 nr 4 pkt II, Cl).
Kościół zwraca uwagę, że owo pojęcie kościelnej komunii „musi być rozumiane w kontekście całego nauczania biblijnego i tradycji patrystycznej, gdzie„komunia” zakłada zawsze podwójne odniesienie: „wertykalne” (komunia z Bogiem) i „horyzontalne” (komunia między ludźmi)[patrz: Kongregacja Nauki Wiary: List do Biskupów Kościoła katolickiego o niektórych aspektach Kościoła pojętego jako komunia Communionis notio (28 maja 1992). W: W trosce o pełnię wiary. Dokumenty Kongregacji Nauki Wiary 1966-1994. Tarnów 1995 n. 3 s. 391].
Konferencja Episkopatu Polski
Fragmenty z wprowadzenia ogólnego